Informatie over de Witte Kwikstaart
Kwikstaart zit heel de dag al binnen
Zich de veren uit z’n lijf te vervelen
Maar hij weet niemand te verzinnen
Met wie hij buiten kan gaan spelen
Daar komt Zwaluw aan de deur
En vraagt: 'Zullen we tikkertje doen?'
Kwiks’ witte wangen krijgen kleur
Hij zegt mam gedag met ’n zoen
‘Jij bent ‘m!’, roept Zwaluw luid
En buitelt vrolijk door de lucht
Met stijve vleugels en witte stuit
Van hoog naar laag, in een zucht..
Vliegt hij langs de hoge kerktoren
Over het wilde water onder de brug
En Kwikstaart schreeuwt naar voren:
‘Zwaluw, wacht op mij, niet zo vlug!’
Maar omdat Zwaluw niet wachten wil
En Kwikstaart hem nergens meer ziet
Houdt hij zijn snavel en vleugels stil
En kruipt weg onder een dak van riet
Totdat Zwaluw hem roept, in paniek
‘Kwik, waar ben je nou gebleven?
Ben je soms verdwaald, of hoogteziek?
Toe, geef eens ‘n teken van leven!’
Dan ziet hij een lange staart kwikken
Op en neer - zwart met ’n randje wit,
En zegt: ‘Je hebt me laten schrikken
Maar nu weet ik weer waar je zit!’
Snel kruipt hij erbij onder ’t rieten dak
En Kwikstaart draait zich lachend om
Nu kan hij Zwaluw tikken met gemak
Vliegt dan weg en roept: ‘O-óliedom!’
Informatie over de Huiszwaluw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten